Άρθρο του Πολιτικού Εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ για τα Δημόσια Έργα και Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μαγκριώτη.
Οι Ευρωπαίοι Εταίροι μας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα τελευταία χρόνια παρακολουθούν άφωνοι τη διαχειριστική και πολιτική ανεπάρκεια της Ελληνικής Κυβέρνησης. Αφού δέχθηκαν να βαφτίσουν συγχρηματοδοτούμενα έργα αθροιστικά ύψους περίπου 1 δις €, έργα που είχαν κατασκευαστεί τα προηγούμενα χρόνια αποκλειστικά από εθνικούς πόρους. Αφού δέχθηκαν 4 αναμορφώσεις του Γ΄ ΚΠΣ από το 2004 μέχρι το 2008.
Αφού δέχθηκαν μεταφορά πόρων από Περιφερειακά Προγράμματα, σε Τομεακά.
Αφού δέχθηκαν να δώσουν ακόμη ένα χρόνο παράταση, μέχρι το τέλος του 2009, στην απορρόφηση των πόρων του Γ ΚΠΣ. Αφού δέχθηκαν μέχρι και σήμερα η Ελληνική Κυβέρνηση να μην έχει ονοματίσει τα έργα γέφυρες του Γ΄ προς το Δ΄ ΚΠΣ.
Αφού είδαν ότι είμαστε στον τρίτο μήνα του τρίτου χρόνου, από την ημερομηνία έναρξης του Δ΄ ΚΠΣ και ούτε ένα ευρώ, έχει ακόμα απορροφηθεί. Δήλωσαν διά της Επιτρόπου κας HÜBNER, πως μέχρι το 2011, θα δώσουν στην Ελλάδα, χωρίς να καταβάλει την Εθνική Συμμετοχή, όλους τους διαθέσιμους Κοινοτικούς Πόρους για να αρχίσει επιτέλους την υλοποίησή του ΕΣΠΑ.
Όμως και πάλι δεν μπορεί να αρχίσει η απορρόφηση των Κοινοτικών Πόρων γιατί δεν υπάρχει ωριμότητα των έργων και των προγραμμάτων. Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια μείωσε σημαντικά την χρηματοδότηση εκπόνησης μελετών για να είναι έτοιμη η χώρα να ξεκινήσει την υλοποίηση του ΕΣΠΑ.
Έτσι λοιπόν θα τελειώσει και το 2009 και κανένα πρόγραμμα του Δ΄ ΚΠΣ ή έργο, δεν θα έχει ξεκινήσει. Οι αρνητικές αυτές εξελίξεις δεν οφείλονται μόνο σε πολιτικές ή διαχειριστικές ανεπάρκειες της Κυβέρνησης. Οφείλονται και σε συνειδητές πολιτικές επιλογές. Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της που δογματικά υπηρετεί, την οδήγησε στο να περιορίσει τις δημόσιες πολιτικές. Αυτό το έκανε στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Πρόνοια, όπως και στις Δημόσιες Υποδομές. Με την συνεχή μείωση του ΠΔΕ τα τελευταία 5 χρόνια, χάθηκαν 15,5 δις € περίπου αναπτυξιακοί πόροι.
Ουσιαστικά η Κυβέρνηση τους υπεξαίρεσε από την ανάπτυξη της χώρας και ειδικότερα της περιφέρειας. Πίστεψε, με βάση το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημά της, ότι το έλλειμμα αυτό των δημόσιων αναπτυξιακών πόρων ( Εθνικών και Κοινοτικών) θα καλυφθεί από τις ιδιωτικές επενδύσεις. Είχε κάνει μάλιστα και τους υπολογισμούς της, 8,5 δις € περίπου, είναι αθροιστικά οι πόροι για τους 6 οδικούς άξονες που θα κατασκευαστούν με το καθεστώς των Συμβάσεων Παραχώρησης και 7 δις € τα έργα που θα κατασκευαζόταν με το νόμο των ΣΔΙΤ. Άθροισμα 15,5 δις €.
Καμιά από τις Συμβάσεις Παραχώρησης, πλην του Κεντρικού Οδικού Άξονα Πελοποννήσου, δεν έχει ξεκινήσει, παρ’ ότι οι παραχωρησιούχοι εισπράττουν τα διόδια από τις αρχές του 2008. Ούτε ένα έργο επίσης με το νόμο των ΣΔΙΤ δεν έχει ξεκινήσει. Στην πράξη αποδείχθηκε ότι το ιδεολόγημα της και το σχέδιο της ήταν τελείως αίολο. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που η Ελληνική Οικονομία έχασε μεγάλο μέρος του αναπτυξιακού της αποθέματος. Σε συνδυασμό με την σημαντική συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης της πλειοψηφίας των πολιτών, λόγω της εισοδηματικής και φορολογικής πολιτικής, αλλά και της ακρίβειας και της κερδοσκοπίας, χάθηκε η κοινωνική συνοχή.
Με αφυδατωμένα και απονεκρωμένα τα αναπτυξιακά και κοινωνικά της αποθέματα, η χώρα συναντά την διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση. Γι’ αυτό και τα αποτελέσματα θα είναι πολύ πιο επώδυνα για την οικονομία και την κοινωνία μας, παρ’ ότι το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είχε το πρωτογενές πρόβλημα με τα τοξικά ομόλογα, όπως τα αντίστοιχα πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Θύματα αυτής της πολιτικής υπήρξαν τα μεσαία και μικρά δημόσια έργα και φυσικά μεγάλος αριθμός μεσαίων και μικρών κατασκευαστικών εταιρειών. Η κυβέρνηση οφείλει περίπου 3 δις € σε κατασκευαστικές εταιρίες για έργα τα οποία έχουν ήδη εκτελέσει.
Έριξε όλο το βάρος στους μεγάλους οδικούς άξονες και περιόρισε τους περιφερειακούς και νομαρχιακούς οδικούς άξονες, απαραίτητους για την περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη αλλά και την βιωσιμότητα των μεσαίων και μικρών κατασκευαστικών εταιριών, όπως και την διατήρηση πολλών θέσεων απασχόλησης. Όμως και στην Εγνατία, της οποίας η κατασκευή αποτελεί προτεραιότητα και για την Ν.Δ, οι ρυθμοί κατασκευής της είναι περίπου υποδιπλάσιοι των προηγούμενων χρόνων. Γι’ αυτό και το αρχικό χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση του βασικού Οριζόντιου άξονα των 670 χιλ από τους Κήπους του Έβρου μέχρι την Ηγουμενίτσα που ήταν το 2006, αναθεωρήθηκε από τη Ν.Δ το 2004 για το 2008.
Όλοι θυμούνται τον κ. Πρωθυπουργό και τον κ Σουφλιά, παραμονές των εκλογών του 2007 κατά την επίσκεψή τους στην Ήπειρο να στοιχηματίζουν σε αυτόν τον στόχο. Το 2008 έχει περάσει και η πλήρης ανάπτυξη του Οριζόντιου Άξονα δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί πριν το 2010. Την ίδια πραγματικότητα βλέπουμε και στις μεγάλες καθυστερήσεις των οδικών έργων στην Κρήτη, αλλά και στην κατασκευή των επεκτάσεων του ΜΕΤΡΟ στην Αθήνα και την κατασκευή της πρώτης γραμμής των 9,6 χιλ στη Θεσσαλονίκη.
Ξαφνικά ο κ. Σουφλιάς μετά τον ανασχηματισμό του Γενάρη και τον νέο του ρόλο στην κυβέρνηση, μπήκε σε έναν ξέφρενο δρόμο ατέλειωτων υποσχέσεων, ανακοινώσεων και δημοπρατήσεων. Το Φλεβάρη, κάθε Τρίτη είχαμε και μια ανακοίνωση δημοπράτησης ενός μεγάλου μελλοντικού έργου. Αυτή την τακτική, από ότι φαίνεται θα την συνεχίσει μέχρι και τις εκλογές του Ιουνίου. Ανακοινώσεις, υποσχέσεις και δημοπρατήσεις έργων, χωρίς μελετητική ωριμότητα, πολύ περισσότερο χωρίς διασφαλισμένους πόρους στη Δ΄ Προγραμματική Περίοδο, δηλαδή μέχρι το 2015.
Πέτσινες δημοπρατήσεις οι περισσότερες, χωρίς αντίκρισμά αλήθειας. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η Κυβέρνηση έχει τάξει 10 φορές μέχρι τώρα το Δ΄ ΚΠΣ, γι’ αυτό και δεν δημοσιοποιεί επίσημα τις κατανομές των πόρων, όπως οφείλει.
Γιάννης Μαγκριώτης.
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Α’ Θεσσαλονίκης
