στην Ραδιοφωνική εκπομπή “Ελληνικό Φαινόμενο” με τον δημοσιογράφο Νίκο Βάνη (24/12/2006). Σήμερα φίλοι μου είναι παρέα μας ένας καλλιτέχνης ο φίλτατος Χ. Χολίδης ο οποίος εμφανίζεται στις “Μούσες εν χορώ”.
Ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης του Ελληνικού πενταγράμμου, που η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει ότι βαδίζει με αργά και σταθερά βήματα.
Τον διακρίνει το ήθος, η συνέπεια, ο σεβασμός και η εκτίμηση προς τον κόσμο ο οποίος τον αγαπά και τον στηρίζει. Γεια σου Χρήστο μου, τι κάνεις;;;
Χ. Χολίδης: Καλησπέρα, εύχομαι χρόνια πολλά σε όλους. Εμφανίζομαι όπως είπες στις “Μούσες εν χορώ” 7 ημέρες την εβδομάδα, χωρίς ρεπό.
Ν. Βάνης: Το ξέρω ότι δουλεύετε 7 ημέρες.
Χ. Χολίδης: Δόξα το θεό, πάμε πολύ καλά, το να δουλεύεις 7 ημέρες είναι λίγο κουραστικό βέβαια, αλλά ξεκουραζόμαστε πολύ.
Ν. Βάνης: Όντως όταν σε πήρα τηλέφωνο κοιμόσουν και σε ξύπνησα.
Χ. Χολίδης: Τι να κάνω είναι δύσκολες οι ημέρες αυτές. Οι γιορτές είναι για τους άλλους, όχι για μας.
Ν. Βάνης: Εσείς Χρήστο έχετε βαρέα και ανθυγιεινά.
Χ. Χολίδης: Έχει απ΄ όλα, άμα τα χώνεις.
Ν. Βάνης: Τώρα που είναι γιορτές στις “Μούσες εν χορώ”, κόσμος πολύς έρχεται και σε βλέπει. Επειδή δε σε παρακολουθώ εδώ και καιρό, βρίσκεσαι σε καλό δρόμο.
Χ. Χολίδης: Επειδή είσαι αυστηρός κριτής, για να το λες εσύ, έτσι θα είναι.
Ν. Βάνης: Έχω μάθει ότι έχεις κάνει ένα single που κυκλοφόρησε πρόσφατα και ακούγεται από τα Ραδιόφωνα.
Χ. Χολίδης: Ναι έχει κυκλοφορήσει από την Universal. Στα Ραδιόφωνα ακούγεται το “Κι ας μην έχω που να πάω”.
Ν. Βάνης: Κάνεις επιτυχία Χρήστο.
Χ. Χολίδης: Σιγά – σιγά και εγώ με αργά και σταθερά εδραιώνομαι στον καλλιτεχνικό χώρο.
Ν. Βάνης: Τι λες σιγά – σιγά, οι άλλοι είναι καλύτεροι;;;
Χ. Χολίδης: Όλοι καλοί είναι, αλλά χρειάζεται να έχεις τύχη.
Ν. Βάνης: Λες ότι θέλει και τύχη.
Χ. Χολίδης: Θέλει απ΄ όλα.
Ν. Βάνης: Τώρα ακούμε το κομμάτι σου Χρήστο, είναι πολύ καλό, θα έχει απήχηση το τραγούδι, τα κοριτσάκια όλα θα σηκώνονται επάνω στην πίστα. Περίμενες εσύ ότι θα έχει αυτήν την ανταπόκριση;; Γιατί τραγουδάς αρκετό καιρό.
Χ. Χολίδης: Δεν φανταζόμουν ότι θα γίνει τόσο γρήγορα, γιατί όπως ξέρεις κα εσύ είμαι 4 χρόνια στον καλλιτεχνικό χώρο, με χαροποιεί όμως και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Δόξα το θεό με βγήκε σε καλό η πορεία μου στις “Μούσες εν χορώ”. Θυμάσαι ότι όταν με γνώρισες ήμουν πολύ πίσω.
Ν. Βάνης: Σε θυμάμαι πιτσιρίκο, όταν βγήκες στον χώρο.
Χ. Χολίδης: Όντως με θυμάσαι, μπράβο σου, τότε ήμουν πάρα πολύ πίσω καλλιτεχνικά.
Ν. Βάνης: Επειδή ακουγόμαστε και στην Αθήνα από το Ράδιο Paradise 104,6, λαμβάνουμε πολλά μηνύματα ότι το κομμάτι του δεν περίμεναν να είχε τέτοια απήχηση, δηλαδή ήταν νωρίς για να κάνεις επιτυχία, και να πας μπροστά ένα μαγαζί. Γιατί όπως φαίνονται τώρα τα πράγματα όλα αυτά τα χρόνια έχεις χτίσει και πας μπροστά, μπορείς μόνος σου να κρατήσεις ένα μαγαζί.
Χ. Χολίδης: Πίσω από μένα υπάρχουν άνθρωποι που με βοηθούν, με στηρίζουν και οι επιχειρηματίες του μαγαζιού.
Ν. Βάνης: Δυστυχώς εάν δεν υπάρχουν άτομα στην δισκογραφία δεν γίνεται τίποτα. Την δουλειά σου στηρίζουν η εταιρεία σου η Universal με διευθυντή τον Καραγρηγόρη, και ο επιχειρηματίας του μαγαζιού Μάρκος Βεγιέρης.
Χ. Χολίδης: Έτσι είναι όπως τα λες.
Ν. Βάνης: Χρήστο στις διακοπές σου πηγαίνεις στο εξωτερικό;;
Χ. Χολίδης: Πάω δύο φορές το χρόνο , άλλωστε δουλεύω 7 ημέρες την εβδομάδα. Ευτυχώς τα έχω βάλει σε ένα πρόγραμμα και δύο ταξίδια τα κάνουμε, για να βλέπουμε κάτι άλλο, ανοίγει το μάτι μας, βλέπεις άλλα πράγματα, άλλους πολιτισμούς.
Ν. Βάνης: Χρήστο πως βλέπεις την πρόοδο σου στο Ελληνικό τραγούδι;; Τραγουδούσες στην Αθήνα, ήλθες εδώ, όταν πρωτοξεκίνησες έλεγες άλλα, τώρα εξελίχθηκες.
Χ. Χολίδης: Όταν εγώ ήλθα στην Θεσ/νίκη τα ακούσματα που είχα και τα προγράμματα της Αθήνας ήταν τελείως διαφορετικά. Εδώ είναι διαφορετικά και νομίζω ότι σιγά – σιγά το κάνει και η Αθήνα, δηλαδή το Θεσσαλονικιώτικο στιλ.
Ν. Βάνης: Δηλαδή λες Χρήστο ότι και η Αθήνα βαδίζει στα χνάρια της Θεσ/νίκης.
Χ. Χολίδης: Ναι, δεν γίνεται αλλιώς. Αυτό το βλέπω κα από κάτι ξαδέλφια μου που έχουν κάτω μπουζουξίδικα, με ρωτούν πως είναι επάνω για να παίρνουν και αυτοί ιδέες. Υπάρχει μαγαζί στην Αθήνα ημέρα Δευτέρα να έχει κόσμο, ή να είναι ανοιχτό;;
Ν. Βάνης: Την Δευτέρα όλα τα μαγαζιά της Αθήνας είναι κλειστά. Ακόμα και την Τετάρτη δεν έχουν πολύ κόσμο. Η κατάσταση στην διασκέδαση έγινε πολύ δύσκολη. Τώρα να πούμε ποιοι από τους Θεσσαλονικείς καλλιτέχνες βρίσκονται στην Αθήνα.
Χ. Χολίδης: Άμα τα βάλεις τα μαγαζιά ένα – ένα με την σειρά πιο πολλοί Θεσσαλονικείς είναι στην Αθήνα. Από την Θεσ/νίκη όμως πέρασαν όλοι.
Ν. Βάνης: Οι περισσότεροι καλλιτέχνες είναι από δω, αυτή είναι η παρηγοριά μας. Ευτυχώς στην Αθήνα οι καλλιτέχνες μας προοδεύουν.
Χ. Χολίδης: Εγώ ξέρεις τι πιστεύω, ένα θα αγαπηθείς εδώ, είναι πολύ εύκολο να αγαπηθείς στην Αθήνα. Μπορεί η καταγωγή μου να είναι από την Κατερίνη, που μας ακούν όλοι εκεί.
Ν. Βάνης: Επίσης Χρήστο μας ακούν στην Αμερική, αλλά και στην Αθήνα σε δύο λεπτά θα έχουμε συνδεθεί.
Χ. Χολίδης: Αλήθεια, αυτά είναι Βάνη τα καλά. Στην Κατερίνη έχουμε σπίτι Νίκο, ήλθαν η αδελφή μου η μεγάλη με τον γαμπρό μου για να κάνουμε γιορτές , γιατί εδώ και δύο χρόνια είμαι μόνος μου εδώ. Είναι όμως δύσκολα, γιατί μπορεί όσοι έρχονται να λένε ότι η Θες/νίκη είναι ωραία, αλλά εγώ πέρασα πολύ άσχημα.
Ν. Βάνης: Τελικά όμως Χρήστο εγκλιματίστηκες.
Χ. Χολίδης: Εγκλιματίστηκα μετά από ένα χρόνο. Εγώ είχα μάθει με τους φίλους μου στην Αθήνα, και ξαφνικά ήλθε σε ένα μέρος που δεν με ξέρει κανένας, είναι λόγο δύσκολο. Θέλω να πω τα χρόνια μου πολλά σ΄ όλον τον κόσμο, και στον κουμπάρο μου. Ξέρεις ότι θα παντρέψω τον Δουλάμη;;
Ν. Βάνης: Είναι λοιπόν αλήθεια ότι θα τον παντρέψεις;;
Χ. Χολίδης: Ναι, έχουμε και γιο.
Ν. Βάνης: Καλό είναι να παντρεύεται ο κόσμος.
Χ. Χολίδης: Καλό είναι να παντρεύονται οι Έλληνες. Να στείλω επίσης τα φιλιά μου στην Λένα την γυναίκα του, τώρα στις 30 του μηνός έχουμε τον γάμο. Άϊντε πάρε καμιά κάμερα, κανένα Ραδιόφωνο και να τον κάνουμε Live.
Ν. Βάνης: Ας έλθουμε στην δισκογραφική σου δουλειά. Πόσα κομμάτια θα κυκλοφορήσεις;;
Χ. Χολίδης: Θα είναι ένα CD Single και θα κυκλοφορήσει ή αυτήν την εβδομάδα, ή μετά τις γιορτές, δεν είναι ακόμα σίγουρο, είναι όμως όλα έτοιμα, εξώφυλλο τα πάντα. Θα περιλαμβάνει δύο τραγούδια το “Κι ας μην έχω που να πάω”, και ένα τσιφτετέλι που το λέω στο μαγαζί, νομίζω ότι το έχεις ακούσει.
Ν. Βάνης: Μ΄ αρέσει ο ρυθμός και το μπάσιμο.
Χ. Χολίδης: Πιστεύω ότι εάν παιχθεί και αυτό, θα πάει πολύ καλά.
Ν. Βάνης: Μόλις μας ειδοποίησαν Χρήστο ότι συνδεθήκαμε με την Αθήνα με τον 104,6, να στείλουμε τους χαιρετισμούς μας στον φίλο μας τον Τάκη Λογοθέτη που μας έκανε την Ραδιοφωνική πάσα, αλλά δεν μας ακούν μόνο στην Αθήνα, αλλά και στον Πειραιά, τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη.
Χ. Χολίδης: Να στείλουμε τα χρόνια μας πολλά σε όλους.
Ν. Βάνης: Ποιοι είναι οι συντελεστές του “Κι ας μην έχω που να πάω” ;;
Χ. Χολίδης: Ο Μιχάλης Τουρατζίδης ο μαέστρος και παραγωγός μου, θέλω να τον ευχαριστήσω δημοσίως και να τους ευχηθώ χρόνια πολλά, και ο Αργύρης Αράπης.
Ν. Βάνης: Ο Αργύρης έγραψε τον στίχο και ο Μιχάλης την μουσική.
Χ. Χολίδης: Ο Μιχάλης εκτός από την μουσική έχει κάνει και την ενορχήστρωση.
Ν. Βάνης: Με τον Αργύρη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, τον έχω στηρίξει πολλές φορές, όσες επιτυχίες κι αν έκανε, άλλωστε του το έλεγα και εγώ, αυτό θα γίνει επιτυχία και αυτός απορούσε πως εγώ έπεφτα τόσο πολύ μέσα, αυτό είναι μεγάλο προτέρημα απορώντας μου έλεγε.
Χ. Χολίδης: Εσύ το έχεις αυτό.
Ν. Βάνης: Χρήστο η καταγωγή σου είναι Ποντιακή;;
Χ. Χολίδης: Είμαι γνήσιος Πόντιος.
Ν. Βάνης: Περίμενες ότι ο Π. Τερζής θα κάνει ένα τραγούδι με Ποντιακό ρυθμό;;
Χ. Χολίδης: Δεν νομίζω ότι είναι κάτι σπάνιο. Την αρχή έκανε ο Ν. Κουρκούλης. Εμένα μ΄ αρέσουν αυτά τα τραγούδια που έχουν παραδοσιακούς ρυθμούς και δει το Ποντιακό στοιχείο. Γιατί και εγώ είμαι από οικογένεια Ποντίων, ο πατέρας μου τραγουδιστής με δίσκους, έχει γράψει τραγούδι για τον ΠΑΟΚ. Μακάρι να πάνε όλα καλά και κάποια στιγμή να πω και εγώ ένα τέτοιο τραγούδι.
Ν. Βάνης: Θα έλεγες ένα Ποντιακό τραγούδι Χρήστο;;
Χ. Χολίδης: Μόνο ένα, πολλά θα έλεγα, μ΄ αρέσουν πάρα πολύ. Όταν ακούω Ποντιακό θυμάμαι τον πατέρα, την μητέρα μου και κάτι παθαίνω, επειδή μου λείπουν.
Ν. Βάνης: Και ο Γιάννης Πλούταρχος συμπεριέβαλε στον τελευταίο του CD και ένα Ποντιακό κομμάτι. Πολλοί καλλιτέχνες τελευταία έχουν κάνει αυτό το εγχείρημα.
Χ. Χολίδης: Θέλεις να σου πω κάτι, μόνο οι Πόντιοι να αγοράσουν τα CD τους φτάνει.
Ν. Βάνης: Το βλέπουν δηλαδή εμπορικά και οι καλλιτέχνες, σου λένε οι δισκογραφικές εταιρείες θα χτυπήσουμε και ένα Ποντιακό κομμάτι.
Χ. Χολίδης: Εγώ πιστεύω ότι το παραδοσιακό περνάει και μια άλλη άποψη. Ταιριάζει με το τωρινό, μ΄ αυτό που ζούμε. Δεν ξέρω εάν είναι τρικάκι για να αγοράζουν τα CD, αλλά και έτσι να είναι εμένα μ΄ αρέσει.
Ν. Βάνης: Νομίζω ότι αγγίζει τον μέσο Έλληνα και Ελληνίδα, φυσικά τους Ποντίους, γι΄ αυτό εάν κάποιος ακούσει ότι έχει το CD Ποντιακό κομμάτι το αγοράζει.
Χ. Χολίδης: Σίγουρα, το ίδιο ισχύει για τις μαντινάδες, τα τσάμικα, τα καλαματιανά, και τα νησιώτικα.
Ν. Βάνης: Μιλώντας με ένα φίλο μου κάποιας δισκογραφικής μου είπε ότι τα παραδοσιακά έχουν απήχηση στον κόσμο, γι΄ αυτό πουλούν πάρα πολύ, ιδίως στους Έλληνες του εξωτερικού
Χ. Χολίδης: Να σου πω κάτι Νίκο εάν κάποιος γράψει ένα τραγούδι που να αναφέρεται στην ξενιτιά, ποιος Έλληνας του εξωτερικού δεν θα το αγοράσει, όλοι θα το πάρουν.
Ν. Βάνης: Θέλω να μου πεις Χρήστο για τα μελλοντικά σχέδια, τα πλάνα σου.
Χ. Χολίδης: Κοίταξε, δεν θα έλεγα ότι έχω πλάνα. Το μόνο που εύχομαι είναι να έχω την υγεία μου. Προς το παρόν είμαστε σε καλό δρόμο, όσον αφορά την καριέρα μου, και απλά περιμένω να βγει το CD, για να δω πως θα πάει. Εγώ δεν θέλω να προχωρώ γρήγορα, αλλά με αργά και σταθερά βήματα.
Ν. Βάνης: Εδώ θα πρέπει να πούμε στον κόσμο ότι είμαστε και φίλοι πολλά χρόνια, από τότε που ήλθες εδώ στην Θεσ/νίκη. Να στείλουμε τους χαιρετισμούς μας στον Κώστα Μικέλη που μας ακούσει στην Αθήνα από το Ράδιο Paradise 104,6. Είδες ότι αρκετός κόσμος μας ακούει φίλε μου Χρήστο.
Χ. Χολίδης: Γι΄ αυτό και εγώ εξεπλάγειν. Εμένα Νίκο πιο πολύ μ΄ ενδιαφέρει να με εκτιμούν πρώτα σαν άνθρωπο, και μετά σαν καλλιτέχνη.
Ν. Βάνης: Θέλω να μου πεις εάν υπάρχει διαφορά στην διασκέδαση σε Αθήνα και Θεσ/νίκη,γιατί εσύ έχεις δουλέψει και στις δύο πόλεις.
Χ. Χολίδης: Η διαφορά είναι ότι στην Αθήνα δεν υπάρχει ανοιχτό μαγαζί 7 ημέρες, αλλά ούτε 6, ακόμα και 5 ημέρες είναι πολύ λίγα τα μαγαζιά που λειτουργούν. Επίσης η διασκέδαση είναι τελείως διαφορετική, γιατί εδώ οι πελάτες μπορούν να έλθουν 4-5, ακόμα και 6 φορές την εβδομάδα, στην Αθήνα βλέπεις κάθε μέρα και διαφορετικό κόσμο, εδώ είμαστε μεταξύ μας όλοι γνωστοί, δηλαδή είναι πιο οικεία τα πράγματα, ενώ κάτω είναι πιο επαγγελματικά, πιο απόμακρα.
Ν. Βάνης: Εδώ στην Θεσ/νίκη είμαστε οικείοι, και είναι πολύ καλό, ενώ στην Αθήνα είναι πιο απρόσιτοι.
Χ. Χολίδης: Εντάξει είναι απρόσιτοι, αλλά είναι και λογικό, γιατί κάθε μέρα αντιμετωπίζουν διαφορετικούς ανθρώπους, δηλαδή εκεί θα πρέπει κάποιος να πηγαίνει κάθε μέρα στα νυχτερινά κέντρα για να τον μάθουν. Όταν σε ένα μαγαζί στα δέκα πρώτα τραπέζια την Παρασκευή τα πρόσωπα είναι άλλα, το Σάββατο άλλα, και την Κυριακή άλλα, τότε λες, τι γίνεται;;
Ν. Βάνης: Εάν κάποτε Χρήστο γίνεις φτασμένος όπως είναι ο Σ. Γονίδης, ο Ν. Βέρτης, ο Γ. Πλούταρχος, ο Ν. Σφακιανάκης, θα πας στο αφεντικό και θα το πεις εγώ θέλω 20.000 Ευρώ, αλλά το μπουκάλι να το βάλεις όσο πιο φθηνό γίνεται, θα το κάνεις αυτό;; Την ερώτηση αυτή την έκανα παλαιότερα και σε άλλους καλλιτέχνες, αλλά δεν το τήρησαν.
Χ. Χολίδης: Δεν ξέρω τι να σου πω, αλλά εάν ήταν στο δικό μου χέρι, θα του έλεγα βάλτο τζάμπα. Αυτά δεν τα έχω σκεφτεί, πιστεύω ότι είναι όνειρα, όλοι έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε. Εμένα μου αρέσει να ζω την πραγματικότητα, ζω αυτό που είμαι τώρα, εάν όμως γίνει κάτι άλλο αύριο θα το σκεφτώ τότε. Εμένα δεν μου αρέσουν τα λόγια του αέρα, προσπαθώ να ζω το τώρα και το απολαμβάνω.
Ν. Βάνης: Όταν είχε έλθει ο Π. Κιάμος στην Θες/νίκη για πρώτη φορά στις “Γοργόνες”, είχε στο ενεργητικό του 4-5 δισκογραφικές δουλειές, όμως στην Θεσ/νίκη δεν τον ήξερε κανείς. Ήλθε λοιπόν εδώ, έκανε τεράστια επιτυχία, που και ο ίδιος δεν την περίμενε, έπειτα κατέβηκε στην Αθήνα, γι΄αυτό ποτέ μην λες ποτέ.
Χ. Χολίδης: Πιστεύω αυτή η δουλειά είναι δύο νύχτες, την μία μπορεί να βρεθείς στο καλύτερο μαγαζί με τεράστια επιτυχία, και την άλλη το αντίθετο. Γι΄ αυτό δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι τότε η ψυχολογία μου.
Ν. Βάνης: Παρ΄ όλο που τα οικονομικά για όλους δεν είναι καλά, ο Έλληνας πάντα να ξέρεις πηγαίνει να διασκεδάσει, αλλά σήμερα το κάνει επιλεκτικά.
Χ. Χολίδης: Σίγουρα το πιστεύω αυτό. Ξέρεις εδώ στην Θεσ/νίκη ο κόσμος βγαίνει περισσότερες φορές, απ΄ ότι στην Αθήνα.
Ν. Βάνης: Να πούμε Χρήστο ότι εμφανίζεσαι σε ένα μαγαζί που έχει άλλους κανόνες, και αυτό είναι προς τιμήν του επιχειρηματία, άσχετα κι αν του τα χώνω πολλές φορές. Είναι και στο χέρι του επιχειρηματία στο να περάσει ο κόσμος καλά στο μαγαζί του, να διασκεδάσει, εγώ βλέπω τον Μάρκο τον ενδιαφέρει η λεπτομέρεια.
Χ. Χολίδης: Όντως προσέχει πάρα πολύ, τίποτα δεν περνά απαρατήρητο από το μαγαζί, γι΄ αυτό και τόσα χρόνια οι “Μούσες εν χορώ” είναι εγγύηση στην νύχτα.
Ν. Βάνης: Επίσης λειτουργούν 11 χρόνια, κάποια άλλα όμως έκλεισαν από λάθος επιλογές των επιχειρηματιών και των καλλιτεχνών.
Χ. Χολίδης: Συμφωνώ μ΄ αυτά που λες.
Ν. Βάνης: Βλέπω ότι όταν βγαίνεις στην πίστα, πέφτει πολύ λουλούδι.
Χ. Χολίδης: Αυτό είναι καλό, δεν χαίρεσαι για το φιλαράκι σου.
Ν. Βάνης: Χρήστο ποιον από τους παλιούς καλλιτέχνες έχεις ως πρότυπο;;
Χ. Χολίδης: Από μικρός άκουγα τον μεγάλο μας Σ. Διονυσίου, άλλης τέτοιας εμβέλειας καλλιτέχνης δεν θα περάσει από την Ελλάδα.
Ν. Βάνης: Το καλοκαίρι Χρήστο που θα εμφανίζεσαι;;
Χ. Χολίδης: Θα είμαι στις “Μούσες εν χορώ”.
Ν. Βάνης: Συνεργάζεσαι με έναν άλλο φίλο μου τον Π. Παούνη.
Χ. Χολίδης: Ο Παύλος είναι διαχρονική αξία, είναι καλό παιδί, είναι ψυχούλα.
Ν. Βάνης: Χρήστο θέλω να σ΄ ευχαριστήσω που τίμησες την εκπομπή μου με την παρουσία σου, εύχομαι να έχει επιτυχία η πρώτη σου δισκογραφία, να μείνεις έτσι απλός όπως είσαι, και να μην καβαλήσεις ποτέ το καλάμι.
Χ. Χολίδης: Εγώ σ΄ ευχαριστώ που με κάλεσες, και είχαμε την ευκαιρία να πούμε πολλά, γιατί έρχομαι για πρώτη φορά, έπρεπε να έλθω πολύ πιο νωρίς, αλλά κάθε φορά που το αποφάσιζα παρουσιαζόταν και ένα εμπόδιο. Εγώ Νίκο είμαι τραγουδιστής, κάνω τον κόσμο να περάσει καλά, γιατί να καβαλήσω καλάμι. Η πορεία της καριέρας των μεγάλων καλλιτεχνών δείχνει ότι οι πιο απλοί άνθρωποι βρίσκονται στο προσκήνιο 20-30 χρόνια. Εύχομαι χρόνια πολλά σε όλους και υγεία πάνω απ΄ όλα.
