Kαθημερινά η ζωή των ανθρώπων κατακλύζεται από ερεθίσματα και εικόνες τα οποία συλλαμβάνει και επεξεργάζεται μέσω της τηλεόρασης. Λίγα χρόνια πριν ο χαρακτήρας της τηλεόρασης και κατ΄ επέκταση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ήταν καθαρά ψυχαγωγικός και μάλιστα με ισχυρή επίδραση στον άνθρωπο.

Η επίδραση ήταν σημαντική καθώς εισήγαγε την εικόνα. Η εικόνα αποτέλεσε τομή καθώς, όπως είναι γνωστό, μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Έτσι η εικόνα σταδιακά αντικαθιστά τον γραπτό ή προφορικό λόγο. Με την πάροδο του χρόνου όμως η τηλεόραση χάνει τον εποικοδομητικό της ρόλο.

Αυτό μπορούμε πολύ εύκολα να το αντιληφθούμε αν ρίξουμε μια ματιά στα σημερινά προγράμματα των σύγχρονων μέσων ενημέρωσης. Στις μέρες μας, προβάλλονται εκπομπές χωρίς κανένα ουσιώδες περιεχόμενο πληρώντας πάντα κάποιον κερδοσκοπικό σκοπό.

 Βασικός στόχος είναι τα υψηλά ποσοστά τηλεθέασης. Έτσι προκειμένου να επιτύχουν το στόχο αυτό καταφεύγουν σε κάθε είδους μέσο αδιαφορώντας για τυχόν συνέπειες. Δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε μέσο με αποτέλεσμα πολλές φορές να παραβιάζονται ατομικά δικαιώματα, καθώς μέσα από μια τηλεοπτική κάμερα, προβάλλεται η ατομική ζωή ενός ατόμου.

Επίσης όλο και περισσότερο παρουσιάζουν τον ανθρώπινο πόνο, καθώς μέσα από αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο πετυχαίνουν τον τελικό στόχο τους, δηλαδή ένα αξιοπρεπή ποσοστό τηλεθέασης.

Τα μέσα ενημέρωσης έχουν φτάσει στο σημείο να δημιουργήσουν κατασκευασμένα ψευδή ρεπορτάζ. Αναφέρονται σε ιστορίες, γεγονότα, ανακρίβειες κα υποθέσεις που ίσως δεν έχουν συμβεί ποτέ χωρίς κάποια ανάλογα ρεπορτάζ, ή κάποιο δημοσιογραφικό υλικό που το επιβεβαιώνει.

Βέβαια τα κατασκευάσματα αυτά υπηρετούν την επίτευξη υψηλής τηλεθέασης, καθώς ο καθημερινός ανταγωνισμός ανάμεσα στα ιδιωτικά και δημόσια τηλεοπτικά κανάλια είναι υπέρτατος. Ταυτόχρονα όμως, έτσι παραβιάζεται ο κώδικας δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Η τηλεόραση έχει χάσει κάθε ίχνος έγκυρης και αληθούς ενημέρωσης κα έχει μετατραπεί σε μέσο πλουτισμού.

Τέλος, τα μέσα ενημέρωσης δημιουργούν άσχημα πρότυπα και περνούν μηνύματα χωρίς κανένα ουσιώδες περιεχόμενο γι΄ αυτό άλλωστε, δείχνουν πρόσωπα που στην πραγματικότητα πρόκειται για μια οφθαλμαπάτη, για κάτι εφήμερο που θα <<πουλήσει>>.

Με βάση τους παραπάνω συλλογισμούς διεξάγουμε το συμπέρασμα ότι η τηλεόραση έχοντας ως μοναδικό στόχο την εξοικονόμηση χρημάτων έχει φτάσει σε απροχώρητο στάδιο. Η παραπληροφόρηση κυριαρχεί και τα μέσα ενημέρωσης την καλλιεργούν χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό.

Ελένη Βαδραχάνη (μέλος της συντακτικής ομάδας) Φοιτήτρια του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Α΄ έτους

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Πολιτεία” του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης – Αριθμός φύλλου 4 και σελίδα 5.