6 χρόνια χωρίς τον Λάμπρο Παπαντωνίου
Ο Λάμπρος Παπαντωνίου που έφυγε από κοντά μας πριν έξι χρόνια, στις 28 Μαΐου 2009, ήταν ένας απ’ τους ανθρώπους που η γνωριμία μαζί τους άφηνε κάτι σημαντικό για να τον θυμάσαι. Αεικίνητος, δραστήριος, επίμονος, με μεγάλη καρδιά, αλλά κι ένα τεράστιο πάθος για την Ελλάδα, τίμησε για πολλά χρόνια το επάγγελμα του δημοσιογράφου στην Ουάσιγκτον.
Ηταν 64 χρονών όταν πέθανε έπειτα από σύντομη ασθένεια, άφησε πολλά πίσω του ατέλειωτα, αλλά άφησε κι ένα μεγάλο παράδειγμα προς μίμηση, για το πώς πρέπει να εργάζεται ο δημοσιογράφος, κατ’ ακρίβεια ο ανταποκριτής ελληνικού μέσου, σε μια χώρα με τη σημασία των ΗΠΑ. Η αμοιβή του ήταν πάντα μικρή, αλλά το έβλεπες ότι δεν τον ένοιαζε το χρήμα.
Κυνήγαγε την είδηση με μανία, δεν δίσταζε μπροστά σε προέδρους, πρωθυπουργούς, υπουργούς, δεν είχε διαφορά αν κάλυπτε ένα γεγονός στο Λευκό Οίκο, το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ή σε μια κοινότητα Ελλήνων. Ή ακόμη στην ίδια τη γειτονιά του, που τότε ήταν αφροαμερικανική και για τους μαύρους ο Λάμπρος ήταν ξεχωριστός, αφού νοιάζονταν γι’ αυτούς κι έγραφε για τη φτώχεια, την εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά και το AIDS που τους θέριζε. Συνέχεια »