'κυνηγός σκυλος'

Οι Ολλανδοί του Ελλάκτωρα ξαφνικά μπήκαν στο σκοπευτικό από εσωτερικούς και εξωτερικούς ανταγωνιστές!

Ξεκαθαρίσματα λογαριασμών Ολλανδών και εφοπλιστών με φόντο… την Αττική οδό!

Όλο το αποκαλυπτικό παρασκήνιο για το τι κρύβεται πίσω από τα “επίτηδες” και τα “κατά λάθος” που εγκλώβισαν χιλιάδες οδηγούς επί ώρες μέσα στα χιόνια.

Η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του ΑΚΤΩΡ που οδηγήθηκε στο χάος. Συνέχεια »

Ο Γιάννης Παπαλέκας,επιστήθιος φίλος και κουμπάρος του Αντώνη Ρέμου στο τουριστικό real estate, αλλά και στην αγορά το διάσημο beachbar restaurant Nammos στη Μύκονο..

Παπαλέκα, εκ Κορίνθου ορμώμενο, από την ενασχόλησή του με την πάλαι ποτέ Ντεσπέκ Συμμετοχών, εταιρεία μέλους του ομίλου Πουλιάδη η οποία κατέρρευσε.

όπως είναι γνωστός στη Ρουμανία, στην Ελλάδα βρέθηκε στο προσκήνιο με την εξαγορά του πολυθρύλητου Nammos στη Μύκονο το 2014, έναντι 10,5 εκατ. ευρώ. Συνέχεια »

Περιβάλλοντος, με κοινοποίηση στον Πρωθυπουργό, έστειλε το ΑΚΚΕΛ για να αρθεί η ακατανόητη και βλακώδης απαγόρευση κυνηγιού και ψαρέματος ως μέτρο κατά του κορονοϊού.

Παρακάτω το κείμενο της επιστολής (12/11/2020).

ΣΧΕΤ.: Άρση της απαγόρευσης για το κυνήγι και ψάρεμα εν μέσω lockdown

Κύριε Υπουργέ,

Δύο από τα θύματα μετά από το δεύτερο lockdown που επέβαλε η κυβέρνηση, είναι το κυνήγι και το ψάρεμα. Με τη γνώριμη μέθοδο που εφαρμόζει η κυβέρνηση, στην οποία συμμετέχετε, αυθαίρετα και χωρίς λογοδοσία ή αναλογικότητα στις ενέργειες, που τις δικαιολογεί ως μέτρα κατά του κορονοϊού, έθεσε απαγόρευση και ουσιαστικά σε αυτά που είναι αθλήματα, όπως το κυνήγι, όπου ο πολίτης είναι μόνος του μέσα σε μία ανοιχτή έκταση και είναι εξαιρετικά απίθανο έως πρακτικά αδύνατο να μολύνει άλλους ή να μολυνθεί ο ίδιος από οποιαδήποτε μεταδιδόμενη ασθένεια. Ομοίως φυσικά ισχύουν για το ψάρεμα.

Σάς καλούμε να προχωρήσετε σε ενέργειες που θα σταματήσουν την απαγόρευση για το κυνήγι και το ψάρεμα απλώς διότι είναι εκτός πραγματικότητας και φυσικά δεν δικαιολογείται επιστημονικά ή κοινωνικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Συνέχεια »

Το αγριοκούνελο είναι ζώο νυκτόβιο βγαίνει για βοσκή με τη δύση του ηλίου και επιστρέφει στις φωλιές την αυγή, ζει σε λαγούμια ή σχισμές βράχων. Είναι μικρότερο του λαγού ,μήκος 35-40 εκατ. ύψος 16-18εκατ.,βαρος 1-2κιλά . Χρώμα γκριζοκαστανό από πάνω ανοιχτότερο στο πλάι, κοιλιά λευκωπή . Ουρά πολύ κοντή 6-7εκατ.με λεπτό μαύρο περίγραμμα. Τα μάτια του είναι στο πλάι του κεφαλιού χωρίς να προεξέχουν όπως του λαγού και έχει μικρότερα αυτιά από το λαγό.

Μπορεί να προξενήσει μεγάλες και ξαφνικές ζημιές στις καλλιέργειες αφού τρέφεται με κάθε είδος φυτικής τροφής. Στην Ελλάδα ζει σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου, είναι είδος πεδινών και λοφωδών περιοχών ζει σε χορτολίβαδα η θαμνολίβαδα και σπάνια σε υψόμετρο πάνω από 600μ.

H αναπαραγωγική ικανότητα του αγριοκούνελου είναι παροιμιώδης. Γεννάει 5-6 φορές τον χρόνο από 5 μικρά κάθε φορά ( ο αριθμός αυτός κυμαίνεται και εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες κάθε φορά) τελικώς όλη τη χρονιά δεν γεννά περισσότερα από 10-15 μικρά. Τα νεογνά γεννιούνται μακριά από την φωλιά σε απόσταση 150 μ. και σε ιδικά διαμορφωμένες στοές , αυτό γίνεται για να προστατευτούν από τα αρσενικά και τα υπόλοιπα αρπακτικά . Συνέχεια »

άγριας ορνιθοπανίδας, της οποίας το ενδιαίτημα συνδέεται στενά με τις αγροτικές γαίες.

Στόχος της δράσης είναι η διατήρηση και προστασία της άγριας ορνιθοπανίδας, της οποίας το ενδιαίτημα συνδέεται στενά με τις αγροτικές γαίες. Οι γεωργικές εκτάσεις αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των βιοτόπων της άγριας ορνιθοπανίδας, προσφέροντας τροφή και χώρους φωλιάσματος και αναπαραγωγής. Συνέχεια »

Σίγουρα στο «κυνηγετικό παρονομαστή» των ενδημικών θηραμάτων το λαγοκυνήγι και το περδικοκυνήγιέχουν μιαν άλλη “αίσθηση”, αποπνέουν ένα διαφορετικό “κυνηγετικό αέρα”, είναι κυνήγια «μοναχικά», επίπονα και

κουραστικά και συνάμα, τόσο ευχάριστα και «χαλαρωτικά» όταν υπάρχει κάρπωση έστω και οριακή…βγάζουν από μέσα σου αυθόρμητα και πρωτόγνωρα συναισθήματα, κυνηγετικής χαράς και αγαλλίασης, συναισθήματα που δύσκολα ίσως σου βγάζει άλλο κυνήγι τριχωτού ή φτερωτού, τόσο αυθόρμητα…

Ίσως η θέληση, η υπομονή, η καρτερικότητα, η προσμονή από μια “συνάντηση”… όλα αυτά και μια ανεξήγητη «εσωτερική παρόρμησ

η» οδηγούν γοργά τα βήματα στα βράχια και στα γκρέμια, η αδημονία για την ποθούμενη συνάντηση με τη «βασίλισσα» που αγέρωχη στέκει πάνω στα διάσελα, κάνουν τον κυνηγό ανθεκτικό, έτοιμο να αντιμετωπίσει τις φυσικές προκλήσεις και τις κακουχίες, τις αντιξοότητες, για να βρεθεί «κοντά» της, με την ελπίδα να έχει μια επιτυχημένη κυνηγετική έξοδο…

Συνέχεια »

Γράφει ο Γιώργος Πετράκης
Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο – τ. Πρόεδρος Κ.Σ. Αιγάλεω

Ηθική υποχρέωση να μυήσουν στο κυνήγι ειδικά τους νέους έχουν όσοι ασχολούνται με το κυνήγι πολλώ δε μάλλον αυτοί που μετέχουν και σε διοικητικά συμβούλια κυνηγετικών οργανώσεων . Για να γίνει κάποιος κυνηγός πρέπει ν’ αγοράσει κυνηγετικό όπλο ή να του δωρηθεί ή να λάβει σχετική βεβαίωση ότι μπορεί να κατέχουν όπλο ( ΚΟ-6) . Το κυνηγετικό όπλο αγοράζεται από κάποιο κατάστημα κυνηγετικών ειδών ή από ιδιώτη. Η μεταβίβαση του κυνηγητικού όπλου γίνεται πάντα στο τμήμα ασφαλείας της περιοχής μόνιμης κατοικίας μας έχοντας μαζί μας το κυνηγετικό όπλο (εάν αυτό αγοραστεί από ιδιώτη) . Από κατάστημα τα στοιχεία του όπλου αναγράφονται στο δελτίο αγοράς και στο τιμολόγιο. Συνέχεια »

 όμως ελεγχόμενη είναι η κατάσταση με τον αγριόχοιρο στα καρτέρια, άλλο τόσο εκτός ελέγχου είναι στην υπόλοιπη χώρα. Ο υπερπληθυσμός του αγριογούρουνου έχει προκαλέσει το φόβο και τον τρόμο σε περιαστικές περιοχές, από τη Βόρειο Ελλάδα μέχρι την Πελοπόννησο, καθώς οι αγριόχοιροι κάνουν αισθητή την παρουσία τους όχι μόνο μέσα σε αυλές σπιτιών αναζητώντας τροφή, αλλά και στους εθνικούς δρόμους, με αποτέλεσμα να προκαλούνται τροχαία δυστυχήματα με θύματα ανυποψίαστους οδηγούς.

Το θέμα έχει λάβει τεράστιες διατάσεις, ενώ με έγγραφο του προς τα υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέκος Καχριμάνης ζητά την επέκταση της θήρας αγριογούρουνο, ώστε να περιοριστεί ο αριθμός των ατόμων του σε φυσιολογικά επίπεδα και να προστατευτεί ο πληθυσμός του, όπως και των ήμερων χοίρων από ασθένειες.

ο κυνήγι επιβαρύνει τα θηράματα κατά 3%. Αν θεωρούν ότι υπάρχει υπερπληθυσμός, μπορεί να γίνει καταπολέμηση και με τη βοήθεια των κυνηγών. Όμως υπάρχει μελέτη και σχεδιασμός; Όχι! Γιατί άλλο είναι το κυνήγι και άλλο η καταπολέμηση ενός πληθυσμού. Αν θέλουν να γίνει καταπολέμηση και ζητούν τη βοήθεια των κυνηγών θα πρέπει να υπάρχει σχεδιασμός και να συμπράξουν οργανωμένα όλες οι αρμόδιες αρχές (υπουργεία, δασικές αρχές, κυνηγετικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις κλπ). Μόνο με το κυνήγι, καταπολέμηση δεν γίνεται” εξηγεί ο κ. Παντελάκης, ο οποίος «κουβαλά» τεράστια εμπειρία ως γουρουνοκυνηγός και ιδρυτής της θρυλικής ομάδας «Γουρουνάδων Θηράματα».

Ο ίδιος επισημαίνει ακόμη ότι ο πληθυσμός του αγριόχοιρου αυξήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, αλλά δυστυχώς πρόκειται για ημίαιμα ζώα που προέκυψαν από την ελεύθερη επιδοτούμενη εκτροφή.

“Ευχαριστούμε το κράτος που με τις επιδοτήσεις προς τους κτηνοτρόφους, σήμερα έχουμε φτάσει να έχουμε τόσοπλούσιο θήραμα σε αγριογούρουνα.  Όμως θα πρέπει να ενημερώσουμε τον κόσμο. Για να μην παραπονιέται ότι τα ζώα αυτά έχουν φτάσει μέσα στις αυλές, γιατί κάποιες… φιλόζωες κυρίες φροντίζουν να τα ταϊζουν, ακόμη και με σκυλοτροφή! Το αγριογούρουνο δεν έχει εχθρούς. Ο εχθρός του είναι μόνο ο άνθρωπος και ο λύκος!” αναφέρει ο κ. Παντελάκης και δίνει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα με αριθμούς για το μέγεθος του προβλήματος. “Υπολογίστε ότι 400 χοιρομητέρες, που υπάρχουν σήμερα, θα μάς δώσουν 3.000 αγριόχοιρους του χρόνου. Και αν αυτά τα στοιχεία επαληθευτούν τότε θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα σύντομα”.

Κύριε Υπουργέ,

σε καθημερινή σχεδόν βάση, έρχονται στη δημοσιότητα ειδήσεις για επιθέσεις λύκων σε κυνηγόσκυλα και άλλα οικόσιτα ζώα. Κτηνοτρόφοι από πολλές περιοχές της χώρας μας διαμαρτύρονται έντονα για τις ζημιές που επιφέρουν στο ζωικό τους κεφάλαιο οι λύκοι και οι αρκούδες, ζητώντας από τις αρχές να αναλάβουν δράση για να προστατεύσουν τη ζωή και τις περιουσίες τους. Σε πολλά μέρη οι άνθρωποι φοβούνται να βγουν γύρω από το χωριό τους για να μαζέψουν ξύλα, χόρτα ή μανιτάρια, ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο υπερπληθυσμός των μεγάλων σαρκοφάγων ζώων συμβάλλει στην περαιτέρω ερημοποίηση της υπαίθρου από τους ανθρώπους της. Έχουν ήδη καταγραφεί επιθέσεις αρκούδων και λύκων, με τραυματισμούς ανθρώπων, ακόμη και εντός κατοικημένων περιοχών. Από τύχη μέχρι σήμερα δεν θρηνούμε πολλά θύματα. Έχουμε όμως επίσημα καταγεγραμμένους νεκρούς από επιθέσεις άγριων ζώων που είναι σε καθεστώς προστασίας. Συχνά είναι και τα τροχαία ατυχήματα με άγρια ζώα στις επαρχιακές, ακόμα και στις εθνικές οδούς. Συνέχεια »

Σκύλος ιχνηλάτης για μικρό κυνήγι, άριστος για κυνήγι του λαγού, ιδιαίτερα στην πεδιάδα, αλλά και στα δάση. Έχει πολύ καλή και λεπτή όσφρηση, ακολουθεί με πολύ σιγουριά το ντορό κάτω από δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες. Έχει μεγάλη αντοχή και καταδίωξη, κυνηγάει το θήραμα για πολλές ώρες, σε όλα τα εδάφη. Έχει μέτρια αλλά συγκρατημένη ταχύτητα. Σκύλος θαρραλέος με πολύ ζωηρή εξυπνάδα και είναι μια από τις καλύτερες ράτσες για το κυνήγι του λαγού. Κυνηγάει τόσο το λύκο, όσο το αγριογούρουνο και το ελάφι, αλλά δεν πλησιάζει καθόλου την αλεπού, ένα μεγάλο πλεονέκτημα για ιχνηλάτη της σημερινής εποχής μας. Συνέχεια »

Η αναζήτηση των απαντήσεων στις απορίες για τα χειροποίητα συλλεκτικά όπλα

χάνεται σε περασμένους αιώνες και ιστορικές αναφορές, ενώ ταυτόχρονα χιλιάδες κυνηγοί στο άκουσμα της εξωφρενικής γι’ αυτούς τιμής που έχει ένα τέτοιο σπάνιο αντικείμενο, λένε:  «Τι παραπάνω έχει δηλαδή αυτό το όπλο; Σκοτώνει καλύτερα; Είναι πιο όμορφο; Κι αν πάνε στο καρτέρι δύο σκοπευτές με ίσες ικανότητες και ο ένας διαθέτει ένα τέτοιο όπλο, θα είναι μεγάλη η διαφορά στα αποτελέσματα;».

Οι άνθρωποι που εκφράζουν τέτοιου είδους απορίες δεν θα αποκτήσουν ποτέ ένα τέτοιο όπλο. Έχουν όμως κάθε δικαίωμα να γνωρίσουν, εάν θέλουν, έστω και εντελώς ακαδημαϊκά, κάποια γενικά πράγματα γι’ αυτά τα χειροποίητα αριστουργήματα.

Η απόκτηση ενός καλού χειροποίητου όπλου προϋποθέτει μία αρκετά μεγάλη οικονομική άνεση, αλλά πάνω απ’ όλα καλή γνώση σε κάθε επίπεδο και αγάπη γι’ αυτό. Το πιθανότερο είναι ότι ένας ευκατάστατος με τις επιφανειακές γνώσεις, θα προτιμήσει κάποιο άλλο αντικείμενο στα ίδια χρήματα, π.χ. ένα καλό αυτοκίνητο. Ευτυχώς τα άξια χειροποίητα όπλα διαθέτουν λίγους θιασώτες και ακόμη λιγότερους πραγματικούς γνώστες, κι έτσι σπάνια περιλαμβάνονται στα σενάρια νεοπλουτίστικων επιδείξεων, αφού η κατοχή τους δεν παρέχει κοινωνική καταξίωση στο ευρύ κοινό Συνέχεια »

Γαλλικός σκύλος ιχνηλάτης με λείο τρίχωμα, μέσου ύψους, ειδικός για το κυνήγι του λαγού. Φωνάζει πολύ, έχει σπουδαίο λάρυγγα. Η φωνή του είναι άξια προσοχής όταν ουρλιάζει και μερικές φορές υπόκοφη. Στην Ελλάδα πολλοί κυνηγοί το χρησιμοποιούν και για το κυνήγι το αγριόχοιρου με μεγάλη επιτυχία στη δουλειά του.

Έχει πολύ ευαίσθητη όσφρηση, όπως όλα τα κυνηγόσκυλα της Μεσημβρίας. Είναι πολύ έξυπνος. Ακολουθεί τα ίχνη του λαγού με μεγάλη σιγουριά και ξετρυπώνει πολύ εύκολα το θήραμα. Είναι ακούραστος και κυνηγάει με πάθος σε όλα τα εδάφη. Χρησιμοποιείται για μεγάλο και μικρό κυνήγι. Φωνάζει μολονότι, έχει ήπιο και υπάκουο χαρακτήρα, με πολύ λεπτά αισθήματα και η εκγύμναση του είναι εύκολη. Συνέχεια »

Το πρόγραμμα υλοποιείται από ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Καθηγητή Βιολογίας Άγριας Πανίδας,Περικλή Μπίρτσα, σε συνεργασία με τις Κυνηγετικές Ομοσπονδίες Μακεδονίας – Θράκης και Θεσσαλίας καθώς και τον Κυνηγητικό Σύλλογο Καρδίτσας, μετά από σχετική έγκριση της Διεύθυνσης Διαχείρισης Δασών του ΥΠΕΝ.

Οι επεμβάσεις θα γίνουν σε περιοχές των Νομών Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής με τη μέθοδο σύλληψης 30 ατόμων και 10 αυγών και απελευθέρωσης τους στην  περιοχή του Ν. Καρδίτσας για τα έτη 2018 & 2019. Οι πέρδικες θα συλληφθούν με τη χρήση απόχης και τη βοήθεια απόλυτα ελεγχόμενων σκύλων δεικτών, θα τοποθετηθεί κατάλληλο δακτυλίδι και θα απελευθερωθούν άμεσα σύμφωνα με τους κανονισμούς για το χειρισμό πτηνών στην έρευνα. Συνέχεια »

Η επίσημη ονομασία είναι Ελληνικός Ιχνηλάτης και είναι το κλασικό Ελληνικό κυνηγόσκυλο – ακριβέστερα, λαγωνικό.

Αρχέγονη Ελληνική φυλή που τα βασικά της χαρακτηριστικά παρέμειναν αναλλοίωτα στον χρόνο και αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον έλληνα κυνηγό, την παράδοση και την λαγοθηρία.

Σκύλος ολιγαρκής αφοσιωμένος, με δυνατό σκελετό χωρίς βάρος, ταχύτατος καλπαστής, έντονο κυνηγετικό ένστικτο και προσαρμόζεται με ευκολία και στα πιο δύσκολα μορφολογικά εδάφη, προικισμένος στην ιχνηλασία και στην καταδίωξη του λαγού χωρίς να υστερεί και στο κυνήγι του αγριόχοιρου μιας και η τόλμη σε συνδυασμό με την ευελιξία και την εξυπνάδα είναι χαρίσματα της φυλής.

Ο ελληνικός ιχνηλάτης αποτελεί ένα πραγματικό διαμάντι και καμάρι της ελληνικής παράδοσης και ιστορίας που πρέπει όλοι μας να το διαδώσουμε και να το προστατεύσουμε σαν κόρη οφθαλμού. Συνέχεια »

Ο Εθνικός μας κυνηγός. Αρχέγονος σκύλος που με τα δυνατά κυνηγετικά χαρακτηριστικά του και με τον ισχυρό χαρακτήρα του, έφτασε στις μέρες μας από τους προγόνους μας.

Όπως μας εξιστορεί ο Ξενοφώντας στο έργο του «Κυνηγετικός», ο Ελληνικός Ιχνηλάτης κατάγεται από τους καταδιωκτικούς σκύλους της Αρχαίας Ελλάδας, όπως αναπαρίσταται σε τοιχογραφίες των Ανακτόρων της Τίρυνθας, που έγιναν πριν από 3.500 χρόνια.

Σκύλος δυνατός που έζησε και ζει για χιλιάδες χρόνια στα πετρώδη βουνά και στους κάμπους της χώρας μας, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης δικαιολογείται για τα μικρά ελαττώματα του ατίθασου χαρακτήρα του. Είναι ένα ζώο έξυπνο, αρκετά ζωηρό, με σταθερή και ισχυρή ιδιοσυγκρασία, λίγο ξεροκέφαλος και περήφανος, με δυνατά σταθεροποιημένα σωματικά και κυνηγετικά προσόντα. Συνέχεια »

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο βιολόγος Χαρητάκης Παπαιωάννου, ένας από τους πλέον ειδικούς επιστήμονες που διαθέτει η χώρα, υπάρχουν εννέα πληθυσμοί στα βουνά της Ηπείρου, κυρίως στην Τύμφη, τονΣμόλικα, τον Γράμμο, τα Τζουμέρκα, αλλά μόλις ένας, στην περιοχή της Γκαμήλας, παρουσιάζει αύξηση του πληθυσμού, μετρά δηλαδή πάνω από εκατό ζώα.

Το άγριο ζώο καταφέρνει να επιβιώνει σε μεγάλα υψόμετρα 2.000 και 3.000 μέτρων, όμως οι κίνδυνοι με τους οποίους είναι αντιμέτωπο δεν είναι λίγοι, όπως ανέφερε στην ομιλία του ο κ. Παπαιωάννου Κίνδυνοι από την ίδια την φύση, κυρίως όμως από τον άνθρωπο. Το παράνομο κυνήγι αποτελεί μόνιμη απειλή για τον πληθυσμό του αγριόγιδου στην περιοχή της Ηπείρου. Συνέχεια »

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι το κυνήγι της τσίχλας έλκει τους κυνηγούς περισσότερο στα «επιστρόφια» του Φεβρουαρίου και λιγότερο τον Οκτώβρη με τις πρώιμες. Του Μπάμπη Αιγινήτη-  προπονητή Κυνηγετικής Σκοποβολής

Είναι κρίμα που δεν έχουμε το Μάρτη που ακόμα και μέχρι τα μέσα του (δυστυχώς δεν μπορούμε να κυνηγήσουμε αυτή την εποχή ), έχουμε τα «επιστρόφια» της τσίχλας. Αυτά τα περάσματα διαφέρουν σε διάρκεια και παραμονή των πουλιών στα κυνηγοτόπια τους απ’ ότι στα τέλη του Οκτώβρη με αρχές του Νοέμβρη που έχουμε τα «μπασίματα». Ειδικά ο Φεβρουάριος είναι ο κατ’ εξοχήν μήνας του κυνηγιού της τσίχλας και βλέπουμε πολλές φορές να ασχολούνται με αυτό το κυνήγι όσοι τους προηγούμενους μήνες (από Αύγουστο μέχρι Ιανουάριο) κυνηγούσαν άλλα μεγαλύτερα θηράματα. Συνέχεια »

Το φτέρωμά τους αποτελείται από δύο στρώματα, ένα υπόστρωμα από πυκνό και μαλακό πούπουλο, που είναι εξαιρετικά θερμομονωτικό και από το εξωτερικό στρώμα με τα φτερά. Το φτέρωμα των υδροβίων γίνεται πλήρως αδιάβροχο αφού τα πουλιά το αλείφουν με λίπος, που παράγει ένας αδένας ο οποίος βρίσκεται στη βάση της ουράς τους, την ώρα που περιποιούνται το φτέρωμά τους. Είναι αξιοσημείωτο και για αυτό το αναφέρουμε, ότι κατά τη μετανάστευσή τους ορισμένα είδη πάπιας (πάντα με τον κατάλληλο αέρα) μπορεί να φτάσουν ταχύτητες που ξεπερνούν τα 100 χλμ./ώρα. Εύκολα αναλογίζεται κανείς τι αποστάσεις μπορεί να διανυθούν, ακόμα και μέσα σε μία μέρα, όταν παρουσιαστεί ανάγκη.

Η όραση των υδροβίων είναι από τις πιο αναπτυγμένες στο ζωικό βασίλειο, έχουν τη δυνατότητα να διακρίνουν 4 αποχρώσεις του πράσινου περισσότερες από τον άνθρωπο. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να τονιστεί η σημασία που έχει για την τελική έκβαση του όλου εγχειρήματος τόσο η προσαρμογή των χρωματισμών του ρουχισμού μας στους χρωματισμούς του περιβάλλοντος, αλλά και η ακινησία που πρέπει να τηρείται με ευλάβεια, ιδιαίτερα κατά την ώρα που τα πουλιά μάς προσεγγίζουν. Συνέχεια »

Στο κυνήγι της μπεκάτσας και την κρίσιμη στιγμή που το σκυλί μας φερμάρει, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τη σωστή θέση που θα πρέπει να πάρουμε. Από αυτό θα εξαρτηθεί, κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, πόσες πιθανότητες επιτυχίας θα έχει ο κυνηγός στη βολή Βέβαια, οι ιδανικές συνθήκες είναι ένα στρωτό έδαφος σε χαμηλές φτέρες, στο ξέφωτο ενός ελατο δάσους, με καλή ορατότητα περιφερειακά (25-30 μέτρα), με ένα έμπειρο σκυλί που διαθέτει σταθερή φέρμα, χωρίς νευρικότητα και κινήσεις που θα πιέσουν το πουλί να σηκωθεί. Τότε το σκυλί, με αυτή την ώριμη συμπεριφορά, επιτρέπει να πλησιάσει ο κυνηγός, να πάρει την καλύτερη δυνατή θέση κοντά του για μια επιτυχημένη βολή. Από εκεί και πέρα, με το σήκωμα του πουλιού αρχίζουν να μετρούν τα σκοπευτικά προσόντα του κυνηγού και κατόπιν το όπλο και τα φυσίγγια.Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διατηρήσει ο κυνηγός την ψυχραιμία του στην αρχή του ξεπετάγματος με το θορυβώδες φτερούγισμα. Έχοντας ήδη ελέγξει τις πιθανές κατευθύνσεις διαφυγής του πουλιού από το σημείο της φέρμας, έχει κάνει ένα νοητό πλάνο της βολής. Εδώ θα βοηθήσει πολύ η χωρική ευφυΐα που διαθέτει το άτομο και πόσο την έχει εξασκήσει. Με την πρώτη οπτική επαφή του κυνηγού με το θήραμά του, ξεκινάει η κίνηση του ανεβάσματος του όπλου. Σε αυτή τη φάση γίνεται το συνηθέστερο λάθος της τεχνικής στη βολή. Απαιτείται ψύχραιμη, γλυκιά και αποφασιστική κίνηση που θα Συνέχεια »

Ανάλογα με τον τύπο κυνηγίου που μας ενδιαφέρει επιλέγουμε συνήθως κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο όπλο που θα χρησιμοποιήσουμε. Το πρώτο και κύριο στοιχείο που μας απασχολεί είναι οι αναμενόμενες αποστάσεις βολής. Αλλά ένα όπλο μάς αρκεί τελικά ή όχι;

Στα δύο άκρα των προβληματισμών μας βρίσκεται συνήθως η μπεκάτσα, το θήραμα που αναμένεται να βληθεί στις κοντινότερες δυνατές αποστάσεις και απαιτεί ένα όπλο τέτοιο που να διορθώνει σκοπευτικά σφάλματα και να προαγάγει την ταχύτερη δυνατή βολή, ενώ στο άλλο άκρο βρίσκονται τα υδρόβια και τα περιστεροειδή (φάσσες και τρυγόνια), που κατά κανόνα οι βολές τους γίνονται σε οριακές αποστάσεις. Συνέχεια »

Πολλές φορές στον κυνηγότοπο οι τουφεκιές μας φαντάζουν πολύ μακρινές και η καταβολή του θηράματος πραγματικός άθλος. Πόσο ισχύει κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα; Και όταν συμβαίνει, είναι άραγε τυχαίο ή προμελετημένο;
Ακούω συχνά κυνηγούς, των οποίων η φερεγγυότητα και η ειλικρίνειά τους είναι διαπιστωμένη όσον αφορά τα κυνηγετικά δρώμενα, να ισχυρίζονται ότι «κατέβασαν» μία φάσσα, μία τσίχλα ή κάποιο σαρσέλι από τα 50, τα 60 ή τα 70 μέτρα. Κάποιες φορές, μάλιστα, ισχυρίζονται ότι αυτό το σκηνικό επαναλήφθηκε αδιαλείπτως αρκετές φορές στη διάρκεια μιας κυνηγετικής εξόρμησης, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο συνδυασμός του συγκεκριμένου όπλου –ακριβέστερα της συγκεκριμένης κάννης με τη σύσφιγξη που είχαν επιλέξει– και του τάδε φυσιγγίου, «κάνουν θαύματα»! Συνέχεια »

Μία από τις συχνότερες συζητήσεις μεταξύ των κυνηγών έχει να κάνει με την επιλογή αυτή όταν στο στόχαστρο μπαίνει αυτό το σκληροτράχηλο τριχωτό ζώο, ο αγριόχοιρος.Ας προσεγγίσουμε το θέμα, παραθέτοντας μερικές διαφωτιστικές απόψεις γύρω από απορίες που ενδεχομένως υπάρχουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει μία απάντηση, μοναδική και απόλυτη, στα ερωτήματα που ήδη διατυπώθηκαν διότι πολλά εξαρτώνται από παράγοντες όπως ο τρόπος κυνηγίου, ο όγκος του ζώου, η μορφολογία του περιβάλλοντος.
Τα πλαγιόκαννα ή αλληλεπίθετα όπλα, τύπου slug, εμφανίστηκαν εδώ και αρκετά χρόνια στην ελληνική αγορά. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τα προτιμούν, έχοντας υπ’ όψιν την πολύ καλή εφαρμογή τους και στις περιπτώσεις που απαιτούνται ανοικτές Συνέχεια »

1. Ιεραρχήστε πρώτα να ταιριάζει στα “μέτρα” σας και εντυπωσιαστείτε μετά από την εξωτερική του εμφάνιση. Στην αντίθετη περίπτωση, δεν θα εντυπωσιαστείτε ποτέ θετικά από τη χρήση του.
2. Επιλέξτε το βάρος του ανάλογα με τη χρήση του. Ένα βαρύ όπλο θα αποδειχθεί προβληματικό στο πολύωρο περπάτημα, αλλά ένα πολύ ελαφρύ θα σας ταλαιπωρήσει σε ένα “ζεστό” καρτέρι.
3. Αξιολογήστε σε κάθε περίπτωση το καλό ζύγισμα, περισσότερο από το επιδιωκόμενο βάρος.
4. Επιλέξτε το μήκος κάννης ανάλογα με την ταχύτητα και την ακρίβεια σκόπευσης που επιδιώκετε. Το δραστικό βεληνεκές αφήστε το για την επιλογή σύσφιγξης (τσοκαρίσματος). Μια μακριά κάννη καθυστερεί τη σκόπευση, αλλά προσφέρει μεγαλύτερη ακρίβεια. Μια κοντή κάννη “έρχεται” πιο γρήγορα, αλλά ταιριάζει περισσότερο σε μπηχτές τουφεκιές. Συνέχεια »

Χαμένοι στη… μετάφραση και όχι στους διαδρόμους της μεγαλύτερης κυνηγετικής έκθεσης στον κόσμο, μείναμε για άλλη μια φορά με την απορία της μνημονιακής πολιτικής σε θέματα οπλοκατοχής που ασκείται στους Eλληνες κυνηγούς από τη χούντα και μετά.Καχύποπτοι αρμόδιοι μετέφρασαν όπως «ήθελαν» όλες τις ευρωπαϊκές οδηγίες για τα όπλα, κυνηγετικά και μη, καθιστώντας την Ελλάδα τη μόνη οπλοφοβική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Συνέχεια »

Με καταγωγή από τη Βρετάνη, το Μπρετόν είναι αριθμητικά η πρώτη φυλή σκύλων φέρμας στη Γαλλία. Στην Ελλάδα είναι μια πραγματικότητα ότι χρόνο με το χρόνο το Επανιέλ Μπρετόν καταξιώνεται στα μάτια των κυνηγών, ανεβάζοντας όλο και περισσότερο τις προτιμήσεις τους για αυτό το χαρισματικό και πιο μικρό σκυλί φέρμας.Πιθανώς ο πιο παλιός σκύλος του τύπου Επανιέλ, το Μπρετόν, βελτιώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα με διάφορες διασταυρώσεις, συνετά και επιλεκτικά, για τη δημιουργία ενός πραγματικού σκύλου φέρμας. Το πρώτο σχέδιο στάνταρ της φυλής συντάχθηκε στις 3/3/1907 και μετά από διορθώσεις που έγιναν κατά την πάροδο των χρόνων, τροποποιήθηκε ολοσχερώς το 2001.Το Επανιέλ Μπρετόν είναι εξαιρετικός κυνηγός, προικισμένος από τη φύση του με πολλά ταλέντα. Συνέχεια »

Ο χαρισματικός κυνηγετικός σκύλος αισθάνεται τις πλεονεκτικές θέσεις οι οποίες έλκουν το άγριο θήραμα και ψάχνει ιδιαίτερα τις περιοχές αυτές, κατευθυνόμενο σε πιθανές θέσεις και όχι σε όλο τον τόπο, γεωμετρικά, αναλίσκοντας το χρόνο ή τις δυνάμεις του σε έδαφος ανούσιο.

Ο σκύλος μας θα πρέπει να έχει ισχυρό κίνητρο έρευνας και να προσπαθεί κάθε στιγμή να συνεργαστεί μαζί μας, έχοντας όμως πάντοτε τη δυνατότητα πρωτοβουλίας και αυτοσχεδιασμού. Αφορμή για το παρακάτω άρθρο στάθηκε η επιστολή του αναγνώστη μας, Παράσχου Μουστάκα από τη Ρόδο, ο οποίος επιθυμεί να περιορίσει το εύρος της έρευνας του κυνηγόσκυλού του. Συνέχεια »